Gevolg voorgenomen NZa-besluit: bijna 40 duizend kinderen verliezen orthodontische zorg
Nieuwegein, 8 juni 2010
Ieder jaar zullen 40.000 mensen, hoofdzakelijk kinderen, geen orthodontist of tandarts kunnen vinden voor een noodzakelijke orthodontische behandeling [1]. De wachttijd voor orthodontische zorg zal in enkele jaren snel oplopen naar meerdere jaren als gevolg van een scherpe terugval in het aantal orthodontische zorgaanbieders. Daar komt bij dat de vraag naar orthodontische zorg tegelijkertijd toeneemt. Als gevolg hiervan zullen meer kindergebitten in Nederland langer scheef groeien.Voor veel kinderen is het dan te laat om nog op eenvoudige wijze hun gebit te laten corrigeren. Dat heeft met de groei te maken.
Correctie op latere leeftijd zal gepaard moeten gaan met het trekken van kiezen, terwijl dat op jongere leeftijd voorkomen had kunnen worden. Nog ernstiger is het gevolg dat meer pubers en jong-volwassenen in de toekomst een kaakoperatie (osteotomie) moeten ondergaan. Een osteotomie is een kaakoperatie, die meestal onder volledige narcose wordt uitgevoerd en een herstelperiode kent van vele weken. De operatie valt onder de basisverzekering en is een stuk duurder dan een tijdige en reguliere orthodontische behandeling. Juist bij orthodontie is het van groot belang dat kinderen op tijd worden behandeld en dat er dus geen wachtlijsten zijn.
Dit is het gevolg van een voorgenomen besluit van de Nederlandse Zorgautoriteit om de tarieven voor orthodontische zorg met 34% te verlagen (bron: FD). Voor tandartsen die orthodontische zorg leveren, ca. 1/3 van de tandartsen doet dit, komt de verlaging neer op bijna een halvering van hun tarief. Uit een interne rondgang binnen de wetenschappelijke vereniging van orthodontisten (VvO) en binnen de beroepsorganisatie van tandartsen blijkt dat 1/5 van de orthodontisten stopt en de helft van de tandartsen die orthodontische zorg doen als het voorgenomen NZa-besluit per 1 januari 2011 in werking treedt.
Orthodontist werkt ruim 10 uur meer dan de norm
De NZa heeft bekeken of een orthodontist per jaar meer verdient dan het norminkomen. Bij de berekening van het norminkomen ging de NZa tot nu uit van een werkweek van gemiddeld 43 uur. In de praktijk besteden orthodontisten echter per week veel meer dan 43 uren aan het verlenen van orthodontische zorg en het leiding geven aan de praktijkvoering (gemiddeld 50-55 uur). Dit maakt enerzijds dat er in Nederland geen wachtlijsten voor orthodontische zorg zijn, maar betekent anderzijds ook dat orthodontisten per saldo, meer verdienen dan het norminkomen. Orthodontisten verdienen dus meer dan de norm, omdat zij ook meer patiënten helpen dan de norm. De NZa laat dit feit echter buiten beschouwing bij het beoordelen van de verdiensten van orthodontisten. Het norminkomen van een orthodontist bedraagt € 140.000 inclusief werkgeversbijdragen voor pensioen en premie voor arbeidsongeschiktheidsverzekering).
Daarnaast stellen de voorzitter van de wetenschappelijke beroepsvereniging voor orthodontisten Ted Bennitt VvO en NMT- voorzitter Rob Baransconi in een gezamenlijke reactie:
"Hoe kan het in het belang van de consument zijn dat de NZa het er op laat aankomen dat een vijfde van de orthodontisten en de helft van de tandartsen die aan orthodontie doen stoppen? Hierdoor raken jaarlijks bijna 40.000 kinderen gedupeerd. De NZa heeft dergelijke dreigementen van andere beroepsgroepen kennelijk zo vaak gehoord zodat de NZa dit signaal van de orthodontische zorgaanbieders, dat niet als dreigement maar alleen als waarschuwing is bedoeld, nu niet meer gelooft. Dat is tragisch, want juist orthodontische zorg hebben kinderen op tijd nodig. Hoe de NZa dit rijmt met de wettelijke plicht van de NZa om het consumentenbelang te dienen is de NMT en VvO een raadsel."
[1] Er zijn 300 orthodontisten. Wij schatten dat 20% = 60 orthodontisten moeten stoppen. 14.400 patiënten hebben geen behandelaar. 3000 tandartsen doen meer of minder orthodontie. 50% = 1500 tandartsen stoppen daarmee. 24.000 patiënten komen in de kou te staan. Opgeteld: 14.400 + 24.000 = bijna 40.000 patiënten per jaar vinden geen behandelaar.
